Op Remco Evenepoel staat geen rem

Remco Evenepoel viert zijn wereldtitel met ploegmaat Pieter Serry en Lotte Kopecky (zilver bij de vrouwen). ©Belgaimage

Remco Evenepoel haalde in het Australische Wollongong de 27e Belgische wereldtitel bij de profs in het wielrennen binnen. De indrukwekkende manier waarop hij won, krijgt overal veel lof. Ook het geheel van zijn prestaties dit seizoen doet kenners spreken over ‘de nieuwe Merckx’.

Een WK wielrennen wordt doorgaans pas in de laatste of voorlaatste ronde beslist. In Wollongong brak Remco Evenepoel met die traditie. Hij ging al op 80 kilometer van het einde met een groep renners in de aanval. De laatste 26 kilometer reed hij zelfs helemaal solo.

Daarmee was het de langste solo-aanval op een WK sinds die van de Italiaan Vittorio Adorni in 1968. Remco’s voorsprong aan de meet (2’21”) was ook de grootste sinds Adorni (9’50”).

Opmerkelijke reeks

Even opmerkelijk en indrukwekkend is de rij van zeges van Remco Evenepoel dit seizoen. Hij won een klassiek ‘monument’ (Luik-Bastenaken-Luik), een grote ronde (de Vuelta) én het WK in één en hetzelfde jaar. Na Alfredo Binda (1927), Eddy Merckx (1971) en Bernard Hinault (1980) is hij pas de vierde renner die in die krachttoer slaagt.

Belangrijk detail: Evenepoel deed het op veel jongere leeftijd dan die voorgangers. Hij is nauwelijks 22 jaar, en dit is pas zijn vierde jaar bij de profs.

Nieuwe Kannibaal

Eddy Merckx wordt algemeen aangezien als de grootste wielrenner ooit. Tussen halfweg de jaren 60 en halfweg de jaren 70 knoopte hij de grote overwinningen aan elkaar. Omdat het er soms op leek dat hij voor de concurrentie enkel wat kruimels overliet, kreeg hij de bijnaam ‘de Kannibaal’. Nadat hij in 1978 gestopt was, was het ongehoord om een nieuw Belgisch talent met Merckx te vergelijken.

Met zijn recente reeks van zeges doorbreekt Evenepoel dat taboe. De bekende Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport sprak op maandag over ‘Un Remco Cannibale’.

Twee horden tegelijk

Na de aankomst in Wollongong stond de coureur zelf versteld van wat hij dit seizoen al presteerde. ‘Ik vind gewoon de woorden niet om te beschrijven wat ik voel en hoe trots ik ben’, vertelde hij. ‘Maar ik benadruk dat niemand dit alleen kan. Ik kan niet iedereen bedanken, want dan zitten we hier morgenavond nog.’

Hij bedankt de rest van de Belgische ploeg voor hun steun tijdens de wegrit en vooral ook zijn entourage: zijn familie en zijn ploeg Quick-Step Alpha Vinyl. Die laatste probeert hem zo goed mogelijk te begeleiden. Manager Patrick Lefevere wil niet dat Remco zichzelf voorbijholt. Liefst evolueert hij stap voor stap, maar Lefevere gaf in De Standaard toe dat zijn poulain hem telkens weer verbaast. ‘Hij won zijn eerste grote ronde vroeger dan gedacht. Die jongen zet geen stappen, hij maakt sprongen. Het is alsof hij twee horden tegelijk neemt.’